آشنایی با ورزش پاراگلایدر

ورزش پاراگلایدر یک تفریح جذاب، هیجان انگیز و ماجراجویانه است و افرادی که زمانی رویای خلبانی و پرواز در آسمان را در سر داشتند اکنون می تواند تجربه شیرین و دلچسبی از پرواز داشته باشند. در پاراگلایدر یا چتربال، خلبان با در دست داشتن چتر و نصب متعلقات آن روی بدن خود به آرامی از سطح شیبدار که می تواند دامنه های کوه باشد به سمت پایین شروع به دویدن می کند و بعد از جداشدن از سطح زمین به آرامی در آسمان به پرواز در می آید. در ابتدا پاراگلایدر وسیله ای شبیه چتر بود و با گذشت زمان و پیشرفت تکنولوژی به شکل امروزی تغییر پیدا کرد و امروز به عنوان یک ورزش حرفه ای مورد استقبال بسیاری از ورزشکاران قرار گرفته است.ایران به دلیل داشتن اقلیم مناسب و قرارگیری دشت ها و فضاهای وسیع در حاشیه کوها شرایط منحصر به فردی را برای انجام این ورزش مفرح فراهم می کند. پاراگلایدر جزو ساده‌ترین وسایل برای پرواز است و با وجود جدید بودن آن، هم به عنوان آموزش و هم به عنوان تور تفریحی پاراگلایدر متقاضیان زیادی را که زمان خود را برای گردشگری اختصاص داده اند به سوی خود جذب می کند.

شرایط اولیه برای انجام ورزش پاراگلایدر

یکی از مهمترین نکات برای انجام ورزش پاراگلایدر انتخاب سایت مناسب پرواز است که از امکانات کافی و امنیت کامل برخوردار باشد و خصوصیاتی همچون شدت باد مناسب، وجود دشت و مکان امن برای فرود آمدن را دارا باشد. شکل دیواره کوه و وجود یک دشت یا فضای باز برای فرود و فضایی مسطح در روی قله با شیب ملایم برای باز کردن وسیله پروازی از دیگر ملاک های یک سایت خوب می باشد. چنانچه محل فرود آمدن در دره ای باشد که مجاورت با کوه ها داشته باشد و با وزیدن باد امکان انحراف پاراگلایدر سوار وجود داشته باشد شرایط خطرناکی را ایجاد می کند و امکان هر خطری را می توان پیش بینی کرد. وزن کلی این وسیله به طور کامل حدودا ۲۰ کیلوگرم می‌باشد که همگی با تمامی تجهیزات درون یک کوله پشتی جمع میشود و به راحتی داخل صندوق عقب ماشین و جاهای دیگر قرار گرفته و حمل و نقل آن را آسان است.

نحوه پرواز با پاراگلایدر

پاراگلایدر شبیه پرنده ای می ماند که از نایلون ساده ای تشکیل شده است و به وسیله آویز هایی به صندلی خلبان متصل می شود. برای اینکه امنیت پرواز تامین شود خلبان با کمربند به صندلی محکم نگه داشته میشود. اگرچه ورزش پاراگلایدر ورزش ساده ای به نظر می رسد ولی خلبان باید با نحوه بلند شدن و فرود آمدن و همچنین هدایت وسیله حمل و نقل خود در حین پرواز آشنایی داشته باشد و آموزش های لازم را ببیند. خلبان در هنگام پرواز باید از تمرکز کافی برخوردار باشد و از حرکت دادن بدن خود برای هدایت وسیله پروازی به جا استفاده کند، چون ممکن است با بی دقتی و بی توجهی دچار اشتباه شود و برای خود خطری ایجاد کند. در کنار وسیله تسمه هایی قرار دارد که خلبان با طناب های رنگی که به آن ها متصل شده است جهت و سرعت پاراگلایدر را کنترل می کند.

برای پرواز با پاراگلایدر دو روش وجود دارد که در سایت های پروازی این روش ها به کار گرفته میشود.

۱- هنگامی که خلبان خود را محیای پرواز می کند در خلاف جهت باد و در شیب ملایم به آرامی شروع به دویدن میکند تا باد به زیر چتر پاراگلایدر زده و او را از زمین بلند کند. اگر شدت باد زیاد باشد خلبان در هنگام بلند شدن باید سعی کند تعادل خود را نگه دارد و بتواند چتر را در حالت ثابتی قرار دهد و سپس با حرکات بدن آن را به کنترل خود در آورد.
۲- در این روش که معمولا در فضای باز و نواحی دشت ها انجام میشود خلبان و چترش توسط یک وسیله دیگر مثل اتومبیل کشیده میشود تا وقتی در ارتفاع مشخص قرار گرفت خلبان خود را از طناب جدا کند و به صورت مستقل به پرواز بپردازد.

در پایان باید گفت ورزش پاراگلایدر برای کسانی که به خلبانی علاقه مند هستند و از کودکی رویای پرواز را در سر می پروراندند می تواند تجربه ای متفاوت و جذابی باشد و خاطره ای زیبا و به یاد ماندنی را در ذهن شما ثبت کند. البته باید اذعان کرد مهارت در آن هم لازم است و هرچند ساده به نظر میرسد ولی با آموزش های هرچند مقدماتی می توانید تفریح بی خطری داشته باشید و از آن نهایت لذت را ببرید.

گروه طبیعت گردی و آفرود دامونا