مهم ترین نقش یک معمار در ساختمان های هوشمند

معماران چگونه می توانند هوشمندی ساختمان خود را کنترل کنند؟

در مورد ساختمان های جدید و مواردی که تازه ساخته می شود، معماران رابط اصلی برای صاحب ساختمان ها خواهند بود. این معمار است که برنامه را توسعه می دهد و تیم طراحی را کنار هم جمع می کند. همه این ها برای موفقیت کلی پروژه ضروری هستند. با چنین نقش مهمی که معمار دارد، این فرد تاثیر زیادی بر روی هوشمند بودن خانه ها خواهد داشت. قطعا معمار خیلی خوب می داند که کنترل، مانیتورینگ و سیستم های اتوماسیون جزو جنبه های ضروری یک ساختمان هوشمند هستند. این سیستم ها اجزای پویایی هستند یا جزو تسهیلات ساختمان ها در نظر گرفته می شوند. این ها سیستم های عصبی هستند که به تنظیم محیط ساختمان می انجامند و می توانند عملکرد اجرایی مربوط به امنیت زندگی، راحتی، امنیت، انرژی و اتمسفر سالم را بهبود ببخشند. با اینحال معماران خیلی خوب می دانند که تنها سیستم های کنترلی نیستند که باعث تشکیل ساختمان های هوشمند می شوند. صفات ثابت خانه ها همچون محل نشستن اولیه، ساختار، پنجره ها و طرح داخلی هم نقش بزرگی در هوشمند بودن خانه ها و نحوه کارکرد آن ها خواهد داشت. بهترین سیستم های کنترل خانه هم نمی توانند ساختارهای بد و طرح بد خانه را جبران کنند. به همین ترتیب، بهترین ساختار هم نمی تواند کنترل بد خانه را جبران کند. هر دوی این ها در ساخت خانه هوشمند و با طراحی خوب ضروری هستند.

مواردی که در ادامه بیان می کنیم کارکردها و مسئولیت هایی است که معمار در تصمیم گیری، اجرا و ساخت یک خانه هوشمند دارد.

برنامه ریزی تسهیلات:

توسعه برنامه تسهیلات توسط معمار با همکاری برنامه نویسان خاص ساختمانی، معماران، مشاوران، مدیران، پیمان کاران و تولیدکنندگان ایجاد می شود. این یک فرآیند خلاقانه است که اهداف صاحب ساختمان، ارزش ها و اولویت ها را نشان می دهد و نیازها و ملاحظات مربوط به زیبایی، مشکلات مقرراتی، انرژی، کارکرد و سایر موارد را شناسایی می کند. نتیجه این فرآیند برنامه ساختمان منحصر به فردی است که بنیان و اساس طراحی و ساخت خانه محسوب می شود. در این فرآیند اولیه برنامه ریزی درباره اتوماسیون، فناوری های پیشرفته، ساختمان های هوشمند، اجرای ساختمان ها و مدیریت تسهیلات صحبت می شود. بدون در نظر گرفتن این موارد، نمی توان یک برنامه ساختمانی خوب ساخت و نتایج عالی به دست آورد. حتی اگر ایده خانه های هوشمند بعدا مطرح شود و برخی از موارد بعدا در فرآیند طراحی در نظر گرفته شود باز هم باید در این مرحله ملاحظاتی در نظر گرفته شود. برخی از قابلیت های این برنامه توسط مقررات دولتی تعیین خواهد شد. برخی از صفات این برنامه هم هست که تحت تاثیر شرکت های ثالث قرار می گیرد. اگر فرض کنیم صاحب خانه به دنبال یک گواهینامه معتبر است این برنامه برخی از اصول و راهنمایی ها را برای طراحی، ساخت و ساز و اجرای ساختمان ها فراهم می آورد. برخی از این گواهینامه ها شامل LEED و SBI هستند که تمرکزشان بر روی فناوری های پیشرفته، یکپارچه سازی سیستم و داده ست و چارچوب و خاصیت های دقیقی از یک خانه هوشمند را فراهم می کند.

شاید مهم ترین نقش یک معمار در ساختمان های هوشمند استفاده از فناوری های پیشرفته و عملیات پیشرفته ساختمانی، توضیح فناوری ها و فرآیند اقتصادی به صاحب خانه و استفاده از این رویکرد در برنامه تسهیلات باشد.

تیم طراحی:

معمار تیم طراحی را برای پروژه کنار هم جمع می کند. مسئولیت اصلی این تیم، انتقال برنامه تسهیلات صاحب خانه به یک طراحی دقیق و جزئی است. این تیم همچنین نیازمندی های طراحی را تعیین می کند، پروژه را ترسیم می نماید و سند ساخت و ساز را تولید می کند. در نهایت قرارداد ساخت و ساز را در اختیار افراد قرار می دهد. برای ساختمان های هوشمند، باید تیمی برای طراحی انتخاب شود که باهوش باشند، با فناوری اشنا باشند و تجربه کافی را داشته باشند. با وجود تاثیری که انرژی و دوام نقش مهمی در تکامل این صنایع داشته است بیشتر طراحان تلاش می کنند مفاهیم موجود را به خوبی درک کنند یا تجربه ای با سیستم های هوشمند داشته باشند. معمار هم باید بتواند با ساختمان های پیچیده کار کند. این نوع ساختمان ها به سیستم های ساخت و ساز اضافی، چالش های عملکردی احتمالی برای صاحب خانه و سایر موارد روبرو خواهند بود و تیم طراحی با افزایش چنین نیازهای گسترده تر خواهد شد. به عنوان مثال اگر تلاش می کنید پنل های خورشیدی، توربین های بادی و سیستم های آبی را توسعه دهید باید از یک متخصص کمک بگیرید.

اجرای ساختمان:

معمار معمولا به صاحب خانه کمک می کند موقعیت خانه برای ساخت و ساز جدید را انتخاب کند یا از ساختمان فعلی به بهترین شرایط دست یابد و به روزرسانی های مورد نیاز را انجام دهد. چرا انتخاب موقعیت خانه از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است؟ چون قرار است فرد سال ها از این خانه استفاده کند. برخی ها ۴۰ یا حتی ۱۰۰ سال از یک خانه استفاده می کنند. موقعیت زمین، آب و هوا و سایر موارد بر روی طراحی و ساخت خانه اثر می گذارد و به معمار اجازه می دهد سیستم های ساخت و ساز خاص همچون مانیتورینگ فشار زمین، خوردگی، فرسایش و سایر موارد را مدنظر داشته باشد. ناحیه ای که ساختمان را احاطه کرده است هم از اهمیت بسیار زیادی برخوردار خواهد بود. نزدیکی به زیرساخت های حمل و نقل، مدرسه، کسب وکارهای متعدد و امکانات تفریحی هم برای موفقیت طولانی مدت ضروری است.

عناصر و مواد:

معمار و تیم طراحی عناصری که باید در ساخت خانه به کار رود را انتخاب می کنند. این تصمیم ها گاهی از اوقات یک فعالیت متعادل کننده بین ساخت و ساز، زیبایی، دوام، مقررات و هزینه هاست. این تصمیم ها از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است چون عناصر و مواد ممکن است با گذشت زمان از بین بروند. نتیجه استفاده از عناصر بد، خوردگی، فرسایش، نفوذ رطوبت، خم شدن، نفوذ قارچ ها، لکه شدن و سایر موارد است که تاثیر منفی بر روی ساختمان می گذارد. انتخاب مواد و مصالحی که در ساخت ساختمان ها به کار می رود باید بر اساس استفاده طولانی مدت و هزینه عناصر باشد.

هماهنگی:

معماران افرادی هستند که باید اطلاعات و کار تیم طراحی را با سایر موارد هماهنگ کنند. بعدا در فاز ساخت و ساز، مدیر ساخت و ساز می تواند کار را با پیمان کاران هماهنگ کند. هماهنگی در فاز ساخت و ساز و طراحی زمانی مهم خواهد بود که سیستم های کنترل ساختمان یکپارچه باشند و از عناصر هوشمند استفاده شود. اینکه بگوییم سیستم A باید با سیستم B ادغام شود کافی نیست. چنین مواردی بسیار مبهم هستند و نمی توان جزییات هر بخش را شناسایی کرد. معمار به عنوان رهبر تیم طراحی می تواند بیانیه ای را برای مسئولیت های ادغام شده که هر طراح یا مهندس می تواند در فرآیند موجود به کار ببرد ایجاد نماید. این موضوع هم تیم طراحی و هم پیمان کاران را پوشش می دهد. این بیانیه ممکن است استانداردهایی برای پروتکل های ارتباطی، فرمت داده ای، طرح ها و داده ها، نقش پیمان کاران در این فرآیند ، مسئولیت انتخاب سخت افزار، زمانبندی ادغام و سایر موارد را در داشته باشد.

اجرای پروژه:

معمار به عنوان رهبر تیم طراحی مسئولیت آغاز پروژه و پیش بردن آن را از مرحله طراحی تا ساخت به عهده دارد. مشخصات طراحی باید عناصر مهم را مدنظر داشته باشد: فرآیند آغاز کار، نیازمندی های پروژه، اجرا و داده های نگهداری، نگهداری پیشگیرانه و فرآیند اجرای تسهیلات. فرآیند انتقال ضعیف می تواند ساخت خانه را با مشکل مواجه کند. چنین شرایطی باعث می شود هرگز نتوانیم مشکلات را بازیابی کنیم و هزینه و تلاشمان به هدر می رود.

 

مطالعات موجود نشان می دهد نارکارآمدی تسهیلات شهری در آمریکا در اصل به خاطر کمبود داده و اشتراک گذاری نادرست آن است. در سال های قبل ناکارآمدی ۱۶ میلیارد دلار در سال بود. نکته مهم و جذاب این بود که دو سوم از هزینه ها توسط صاحبان ساختمان ها و اجراکنندگان پرداخت می شد. سایر مطالعات بر روی استفاده از ابزار Building Information Modeling برای طراحی، ساخت و ساز و تبادل داده تمرکز داشته اند که در اصل در فرآیند طراحی و ساخت و ساز به کار می رفت. نکته اینجاست که طراحی ساختمان تا تکمیل آن اغلب به طور مناسب انجام نمی شود و این فرآیند کاملی نیست. همین امر نیاز به عملکردهای بهینه از همان ابتدا را ضروری می سازد. اجرای درست پروژه و اتمام آن نشان می دهد ما باید از عملکردها و رویکردهای نگهداری در هر جنبه از طراحی و ساخت و ساز استفاده شود.